Umur Talu’dan Tokat Gibi Yazı !

  Umur Talu / Sabah Gazetesi

Bak ne diyor hâlâ!

Tasniften asla bıkmıyorlar. Yine “andıç” çıktı ortaya. İyi haber dergisi Nokta’ da Ahmet Şık’ ın haberi medyaya yayılmıştı.
Genelkurmay’da birileri, yüksek makama sundukları belgelerde, medyayı değerlendirip gazetecileri “TSK yanlısı, karşıtı” diye ayırmıştı.
Bir noktadan bakarsanız, “andıç” ın yalapşaplığını, maddi hataları koskoca kuruma yakıştıramazsınız!
Bir noktadan ise, ne demokrasiye ne Cumhuriyet’e yakıştırır, “yetti artık” diyebilirsiniz.

Kimileri bu tasnifi normal karşılıyor.
Böyle listeler yüzünden de ülkede;
Gazeteciler sokakta dövülmüşse;
Darbelerde içeri alınmış, işkence görmüşse;
İşten attırılmış, işsiz kalması sağlanmışsa;
Endişeye, korkaklığa, sansüre, otosansüre veya kimileri yalakalığa zorlanmışsa;
Kimi suikast heveslilerine, çetelere yem yapılmışsa, hedef gösterilmişse ;
En iyi ihtimalde, durmadan hakaret, tehdit mesajları almaları sağlanmışsa…
Bu “normal” filan değildir. Gizlice hazırlanması bir yana; ortaya çıkınca açık skandaldır.
“Genelkurmay nezdinde güvenlik akreditasyonu” diye sözde, tesislere giriş vizesi gibi sunmak işi sulandırmaz, daha beter kılar.
O tesisler kamu malıdır; kimsenin babasının malı, OYAK iştiraki değildir; bir.
İki; hiçbir kamu kurumu, hukuki dayanaksız kimseyi zanlı, sanık, suçlu, sakıncalı ilan edemez!

Tahmin ettiğiniz üzre “karşıt sınıfı” nda yer alıyorum.
Genel darbe, darbeci, müdahale, andıç, dayatma, yargıya gölge, kontrgerilla, çete karşıtlıkları bir yana; “bana da özel” sebepler vardır.
Bunlar aslında turnusol kağıdı.
Diğerleri “demokrasi” meselesi sayılıyor ya, bunlar hem demokrasi hem esastan “Cumhuriyet” sorunu. Zümre, imtiyaz, adaletsizlik, eşitsizlik, kamuya hesap sorunu. Çünkü “Cumhuriyet” ve Anayasa’ya aykırı.
1. Filistin’i ezen İsrail tanklarının firmasına tank modernizasyonu vermek “normal”; bu firmaya akıtılan 800 milyon dolarla onun kurtarıldığını, ihaleyi vermek için baskı olduğunu yazan ben “hain”.
2. ABD ve İsrail paralelinde hedef, strateji, düşman, tezkere oluşturmak “normal”; bunları eleştiren “hain”.
3. Eski Hava Kuvvetleri Komutanı’nın, askeri ihaleler, anlaşmalar için, kullandığı F16 ile İsrail’e uçması “normal”; manidar bulan ben “hain”.
4. OYAK’ın topladığı zorunlu aidatın yüzde 70’inin astsubaylardan gelmesi, ama onlara hiçbir OYAK şirketi yönetiminde yer verilmemesi “normal”; yazan ben “hain”.
5. “Şehit” düşenlerde cami ayrımı (Kocatepe/Hacıbayram) dahi yapılması “normal”; buna kahrolanın sessiz sesini yansıtan ben “hain”.
6. Bir astsubayın, lojman verilmediği için ailesini de riske atarak yerleştiği korunmasız kira evinde “teröre şehit verilmesi” normal; o eve mecbur kalışını yazan ben “hain”.
7. Oyakbank meslek grubu listesinde, “A” ile başlayan astsubayı “S” ile başlayan subayın altına atıp alfabeyi dahi ilgası “normal”; yazan ben “hain”.
8. Hakarete uğrayan 21 yaşındaki astsubayın garnizonda “intihar” ı normal; gizleneni yazan ben “hain”.
9. Orduda altta kalanın; astsubayın, uzman çavuşun, sivil memurun, eratın aşağılanması, insan haklarına, hukuk devletine aykırı iki dudak arası oda hapsi “normal”; eleştiren ben “hain”.
10. Ordunun yüzde 70’inin ve emeklilerinin maddi, sosyal haklarını azıcık iyileştirecek tasarının bizzat Genelkurmay ile hükümetçe bastırılması “normal”; dile getiren ben “hain”.
11. Ordu mensubu çocuklarının ayrımcılık yüzünden daha küçükken darbe alması “normal”; normal bulmayan ben “hain”.
12. Vakıflara para istenen astsubay, teğmen ve subayların “sicil korkusu” na tabi tutulması normal; bunları da yazacak ben “hain”.

Gazeteciyim; “hükümetin Ofer’i” ni de “paşanın lüferi” ni de, doğru olduğu sürece, yazmak zorundayım.
Hiçbir zümreye, kudrete, kuvvete kendimi “beyendirmek” zorunda değilim.
Kamunun, halkın, mağdurun, mazlumun hakkını gözetmek, anlamak ve anlatmak, vicdanımı ve vicdanları dinlemek, hakikati aramak, ayrım yapmamak zorundayım.
“Bu köşeler babamızın malı değil” ya…
Sivil iktidara “O bakanlıklar, o kurumlar, o Meclis, o Hazine, bu memleket, bu devlet babanızın malı değil” der; başkasına da “O kışlalar, o binalar, o makamlar, o silahlar, o lojmanlar, o tesisler, bu memleket, millet, halk, devlet ve ordu sizin de babanızın malı değil” demekten imtina etmem.
Bunlar hepimizin. Tarih de hepimizin. Bugün de. Gelecek de.
O yüzden hiçbirimizin, hiçbirinizin değil!