Hayatın boş olduğu geliyor aklıma… Bir of da ben çekiyorum…Sallıyorum onlarca sitemli cümle… İki kere ikinin kaç ettiğini bilmeyeninsanlarla tartışıyorum… Sonra kendime kızıyorum ne yapıyorum diye… İnsanlargörüyorum sorumsuz… İnsanlar görüyorum acımasız… İnsanlar görüyorum kendinibeğenmiş… Ve insanlar görüyorum adaletsiz… Siyasete giriyoruz yaşlı amcalarla,dayılarla, memurlarla, işçilerle… Devleti kuruyoruz… Şimdikinden de iyiyönetiyoruz nasıl oluyorsa… Herkese zam yapıyoruz… Sosyal denge veriyoruzezilenlere… İkramiye veriyoruz üç ayda bir… Ve sonra yine dönüyoruz kendimize…Yine eski kılıfımıza giriyoruz… İşçi, işçi oluyor memur da memur… Yıllarıdüşünüyoruz… Kaç sene sonra emekliyiz onu hesaplıyoruz… Bir sitem dahasavuruyoruz sisteme ve bir küfür daha ahlak kurallarını çiğnemeden!.. Sistemdiyoruz önce ve sonra onlarca boş cümle ve bir o kadar da sessiz nağme… İşteböyle devam ediyor hayat… Ve sonra ben uzaklara atıyorum kendimi… Uzaklaşıyorumİstanbul’un karanlığından… Belmondo oluyorum… Bir o yana bir bu yana… Allah bediyorum ve sonra bir taksi şoförü moduna giriyorum… “Bir araba bir ev bir desen… Vay bee…” diyorum… Bulutları alıyorum ayağımın altına… Ve bir başkabakıyorum dünyaya…
H.e.k / SerzenislerCom
Yorum bırakın